Search This Blog

Thursday, March 31, 2011

मायमराठी

मी मराठीच आहे आणि मराठीच रहणार.
मराठी मायभूचे गीत मी असेच गाणार.

मायमराठी तुच आहेस माझी प्रिय मातृभाषा.
जगावर राज्य करण्याची मिळते मज अभिलाषा.

जगात आहे माय मराठी खूप मान तुला
तुझा विकास करण्याचे दे वरदान मला.

वरदहस्त मझ्या माथी तुझा असाच राहूदे
रोमरोम माझा क्षणोक्षणी तुझे गीत गाऊदे.

गोडवा तुझा असाच युगानुयुगे अजरामर राहू दे
मराठी माझी जगातील एक मुख्य भाषा होऊ दे

विकास तुझा केला ज्या लहान थोर संत-साहित्यकांनी
सदैव नतमस्तक होतो मी त्यांच्या पवित्र पावन चरणी.

अनंत उपकारआम्हावर त्या साहित्यिक महात्म्यांचे.
केलेत प्रयत्न त्यांनी अवघी अवनी तुझ्या नावे व्यापाण्याचे.

पवित्र पावन धूळ त्यांच्या चरणाची माझ्या माथी नेहमीच पडूदे
प्रगतीच्या माळेतीलमनी तुझ्या एकतरी माझ्या हातून चडूदे.
हेच मागणे मागतो तुझ्या चरणी तुच आहे उभ्या महाराष्ट्राची जननी

अशीही आमची मातृभाषा मायमराठी किती गावी तिची थोरवी
विकासाची गुढी तुझ्या अशीच युगानुयुगे आकाशी भिडावी.
........................ गजानन माने

Saturday, March 26, 2011

तुझ्या आठवणी

निशब्द बधीर झालो असा आता मी
परत तेच पूर्वीचे शब्द तोंडातून माझा निघतील का ?
शोधता शोधता तुला थकलोय आता मी
न सापडत मला तु असावे ती डोळ्यात अटतील का ?
प्रेम की स्वार्थ होता तुझा मजवर
पडलेली कोडी मला ती आता तरी सुटतील का ?
नाउमेद होता असाच चालतोय मी .
नव विचाराचे अंकुर माझ्या मनात आता फुटतील का ?
झोपलेल्या अनेक भावना माझ्या
सांग सांग आता त्या अश्याच उठतील का ?
मनावर कोरलेल्या तुझ्या त्या आठवणी
विचारतोय तुला सांग आता तरी त्या मिटतील का ?
. ...................................गजानन

Friday, March 25, 2011

दे घुमाके ..................

कधी काळी दादाच्या गिरिनी जिथे सपशेल नांगी टाकली होती.
तेथे धोनीधुरंधरांनी मानउंचावून लाज राखली आहे.
पाकिस्ताननेच ऑस्ट्रोलीयन संघाला अगोदरच पाणी पाजले होते.
मागाहून भारतानेही त्यांच्या छातीवर पाय ठेऊन तसेच खडे चारले होते.
क्रिकेट मध्ये मीपणा मिरवणाऱ्या संघाची आता चांगलीच जिरली आहे.
रडव्या ऑस्ट्रोलीयन संघाची प्यांट मात्र आता हातभर मागे सरली आहे.
एकदा गमावला ज्याच्यामुळे कप तोच झहीर आता माहीर आहे.
येन केन प्रकारेण विजय साकारणारा संघच आता स्पर्धेबाहेर आहे.
सांशकता होती ज्याच्या समावेशाची तो युवी आता संघाचा रवी आहे.
युवराज कडून वारंवार अशीच खेळी आम्हाला आता हवी आहे.
मिशन पाक काबीज करण्या आता टीम इंडिया दक्ष आहे
चारली आहे माती पाकला खूपवेळा इतिहास याला साक्ष आहे.
........................................गजानन,

चोकर्सच

गरज असताना मोक्याच्या क्षणी
आफ्रीकन बुडबुडे हवेत विरलेत
चोकर्स असलेले आफ्रीकन
परत एकदा चोकर्सच ठरलेत.
क्रमवारीत शेवटी असणाऱ्या संघाने
अव्वल संघाला पाणी पाजले आहे.
कप उंचावण्याचे स्वप्न त्यांचे
शेवटच्या क्षणी विजले आहे.
बेभरवशी खेळामध्ये अशीच
आकडे मोड चुकते आहे.
काही म्हणा पण ............!
दिग्विजय होण्यास भारताला माप आता झुकते आहे.
.....................................गजानन

Wednesday, March 23, 2011

शाळेत असतान मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात...

"शाळेत असतान मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात...."

शाळेत असतान मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात

कळलंच नाही, 'काय बघितलं होतं कुलंकर्ण्याच्या हेमात?

कुलंकर्ण्याची हेमा म्हणजे शंभर नंबरी सोनं

नाकावरती सोडावॉटर आणि मागे वेण्या दोन

वारं आलं तर उडून जाईल अशी तिची काया

रूप पक्क काकूबाई... पण अभ्यासावर माया

गॅदरिंगमध्ये एकदा तिनं गायलं होतं गाणं

तेव्हापासून तिच्या घरी वाढलं येणं जाणं

नारळीपौर्णिमेला तिनं मला नारळीभात वाढला होता

हातात तिच्या राखी बघून मीच पळ काढला होता

नको त्या वयात प्रेम करायची माझी मस्ती जिरून गेली

शाळेमधील प्रेमकहाणी शाळेमध्येच विरून गेली

थोड्याच दिवसांत वेगळं व्हायची वेळ आमच्य्यवर आली होती

मित्रांकडून कळलं, हेमाच्या वडीलांची बदली झाली होती

पुलाखालून दरम्यानच्या काळात बरचं पाणी वाहून गेलं

पुढं हेमाचं काय झालं? हे विचारायचंच राहून गेलं

परवाच मला बाजारात अचानक हेमा दिसली

'ओळखलंच नाही मी..' म्हटल्यावर खुदकन गालात हसली

आईशप्पथ सांगतो तुम्हाला तिच्यात काय बदल झाला होता

चवळीच्या शेळेंला जणू आंब्याचा मोहोर आला होता

लग्नानंतर पाच वर्षात हेमा गरगरीत भरली होती

मागे उभ्या नवऱ्याने हातात भाजीची पिशवी धरली होती

सोडावॉटर जाऊन आता कॉन्टॅक्ट लेन्स आले होते

कडेवर एक आणि हातामध्ये एक असे दोन प्रिन्स झाले होते

मंगळसुत्र मिरवत म्हणाली, "हे आमचे हे"

"बराच वेळ हात अवघडलाय जरा भाच्याला घे

बरं झालं बरोबर मी माझ्या बायकोला नेलं होतं

माझ्या प्रेयसीनं नवऱ्यासमोर मलाच 'मामा' केलं होतं

म्हणून, आयुष्यात माणसाने कधी चुकू नये नेमात

शाळेत असतान मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात

लेखक / कवी ........unknown

Tuesday, March 22, 2011

तुझ्यामुळे .........

इतके मी कधीच कुणाशी बोलत नसे
बोलायला शिकलो मी तुझ्यामुळे .......
मला कुणाच्या भावनांची फारशी जाणच नसायची.
त्या जाणायला शिकलो मी तुझ्यामुळे ...................
मी कधीच माघार घेत नसे
पण चुकीचं वेळी मी माघार घ्यायला शिकलो तुझ्यामुळे ....................
मी कधी माझी चूक असली तरी चूक मान्य करीत नसे
ती मान्य करायला शिकलो तुझ्यामुळे ..............
कविता मनात होत्या खूप माझ्या
त्या कागदावर उतरवायला शिकलो तुझ्यामुळे .........
इतक्या खोल दुखात कधीच गेलो नव्हतो मी
खोल दुखात बुडालो तुझ्यामुळे .............
आता पर्यंत मला खूपच प्रामाणिक लोक भेटले
तु मात्र मला नात्याचे जंजाळ फेकून फसवलेस.
फसाया शिकलो मी तुझ्यामुळे...............
नेहमी हसत खेळत असणार मी
खूप अस्वस्थ व्हायला शिकलो तुझ्यामुळे
नेहमीच बहार असणारे झाड मी
उन्मळून पडलो मी तुझ्यामुळे .............
मग काय उपयोग झाला सांग तुझा मला
कारण तूच मला उभे केलेस आणि ....
................ उन्मळून पाडलेस देखील तूच

...........................गजानन

Monday, March 14, 2011

तु


ओली झालेली जखम माझी अशीच मनात अजून घोळत आहे.
आठवणींचे मलम तुझ्या मी त्यावर अलगद आता चोळत आहे.
खरच तुझ्या आठवणींचा माझ्या जखमेला आता वीट आहे.
माहित आहे तिला कारण त्यातच खरे झोंबणारे मीठ आहे .
...........................................गजान

अनंतात विलीन होणाऱ्या मृगजळाला जगण्याची अश्या तूच लावलीस
अंकुर हि फुटले त्याला पण अंकुर फोडणारी तु मात्र शेवटाकडे धावलीस
...........................................गजान
गझल तुझ्या मनातील मला होणे जमले नाही
ओघळणारे अश्रूहि तुझे कधीच असे मी झेलले नाही
आसवात भिजण्याची सवय अशीच माझी आता रुळली आहे.
किती खरी किती खोटी भावना तुझी आता मला कळली आहे.
...........................................गजान

मनात साठलेल्या जखमा मी तुझ्यासमोर केल्या खुल्या
फुंकर घालण्याऐवजी तु परत त्यांना केल्यास ओल्या
ओल्या झालेल्या जखमांना असेच आता मी सांधतो आहे.
कटू आठवणीची मलम पट्टी मी त्यावर आता बांधतो आहे.
..............................................गजानन

Thursday, March 10, 2011

वादळ

सहानभूती नकोच होती खरेखुरे प्रेम हवे होते
ते तर मिळाले नाहीच पदरी फक्त निराश्याच आली
वाट्याला आलेले वादळ मात्र माझ्यासाठी नवे होते.
.............................................गजानन

ओल्या जखमा

मनात साठलेल्या जखमा मी तुझ्यासमोर केल्या खुल्या
फुंकर घालण्याऐवजी तु परत त्यांना केल्यास ओल्या
ओल्या झालेल्या जखमांना असेच आता मी सांधतो आहे.
कटू आठवणीची मलम पट्टी मी त्यावर आता बांधतो आहे.
..............................................गजानन,

Wednesday, March 2, 2011

कणा

ओळखलत का सर मला....पावसात आला कोणी
कपडे होते कर्दमलेले केसांवरती पाणी

क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहून
गंगामाई पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून

माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत राहिली
मोकळ्या हाती जाईल कशी बायको मात्र वाचली

भिंत खचली चूल विझली होते नव्हते गेले
प्रसाद म्हणून पापण्यांमध्ये पाणी तेवढे ठेवले

कारभारनीला घेऊन संगे सर आता लढतो आहे
पडकी भिंत बांधतो आहे चिखल गाळ काढतो आहे

खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला
पैसे नको सर जरा एकटेपणा वाटला

मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा
पाठीवरती हात ठेवून नुसता लढ म्हणा!!!
कुसुमाग्रज