मनाचिंब भिजवण्या
--*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*----*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*----*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*----*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*----*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--
पावसाची खरी सुरवात असते
पावसला नसली तरी
प्रेमाला एक अशी भाष्या असते .
--*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--*-*--भिजलेल्या मनातूनच
शब्दांना खरे अंकुर फुटतात .
कधी दुखाचे तर कधी आनंदी
नउलगडणारे उमाळे दाटतात.
अंकुर फुटतील का हृदयात
दबलेल्या माझ्या शब्दांना
शब्द सादरकरण्या आता
बरसावे लागेल डोळ्यांना.
कोरड्या भावनामाझ्या
पाचोळ्याप्रमाणे विखुरल्या
आवर कशी घालू मी
वावटळ्याप्रमाणे त्या पसरल्या
सुक्या भावनांच्या माझ्या
तारा अश्या तु छेडू नको
चडतोय तु रचलेले दुखाचे पहाड
मधेच मला अशी तु ओढू नको.
अखेरचे ते शब्द तुझे कानी माझ्या
असेच आता विरून गेले.
आठवणीचे पाणी मनामध्ये
कधीच आता जिरून गेले.
आठवणीचे डोळ्यातील अश्रू माझे
पुसण्याचा मला मोठा ताप आहे.
जिरणार्या त्या अश्रुना मात्र
आठवणीत झुर्ण्याचा शाप आहे.
----- गजानन माने
No comments:
Post a Comment